łacińsko » niemiecki

pyrricha <ae> f (griech. Fw.) nachkl.

dorischer Waffentanz

Pyrrhus <ī> m

1. → Neoptolemus

2.

König v. Epirus (319/18–272 v. Chr.), einer der Diadochen; bekannt durch seine Kämpfe m. den Römern u. mit Antigones Gonatas

Zobacz też Neoptolemus

Neoptolemus <ī> m

1.

(„Junger Krieger“) Sohn des Achilles und der Deidamia, auch Pyrrhos (der Rothaarige) genannt

2.

König der Molosser in Nordgriechenland (um 370 v. Chr.), Großvater Alexanders des Gr.

3.

Feldherr Alexanders des Gr.

Pyrra, Pyrrha <ae> f

1.

Tochter des Epimetheus u. der Pandora, Gemahlin des Deukalion

2.

Stadt auf Lesbos, in der Bucht v. Kalloni

myrrha2

→ murra

Zobacz też murra , murra

murra2 <ae> f (griech. Fw.) poet; nachkl.

1.

Myrrhenbaum

2. meton.

Saft des Myrrhenbaumes, Myrrhe

murra1 <ae> f Mart.

1.

Flussspat, Achat (woraus Gefäße hergestellt wurden)

2. meton.

Murragefäß

Myrrha <ae> f

die in einen Myrrhenbaum verwandelte Tochter des Cinyras

Tyrrhēnia <ae> f

Etrurien

Pyrrhēum <ī> nt

Königsburg des Pyrrhus

Pyrrhias <adis> f

Mädchen aus Pyrrha (Stadt auf Lesbos)

Pyrrhō <ōnis> m

Philosoph aus Elis (etwa 360–271 v. Chr.), Zeitgenosse Alexanders des Gr., Begründer der skeptischen Schule, der selbst keine Schriften hinterließ

pyrōpus <ī> m (griech. Fw.) poet; nachkl.

Goldbronze

myrrheus2

→ murreus

Zobacz też murreus , murreus

murreus2 <a, um> (murra²) poet

1.

m. Myrrhe gesalbt [ crinis ]

2.

myrrhenfarbig, dunkelgelb [ onyx ]

murreus1 <a, um> (murra¹) poet; nachkl.

aus Flussspat [ pocula ]

Tyrrhēnī <ōrum [o. um] > m

die Tyrrhener, griech. Name f. die Etrusker u. zugleich f. ein Seeräubervolk in der Ägäis

cūrātūra <ae> f (curo) Ter.

Besorgung, Pflege, Wartung

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina