łacińsko » niemiecki

Acīliānus <a, um>

Adj zu Acilius

Zobacz też Acīlius

Acīlius <a, um> röm. gens, bes. bekannt:

1.

Konsul 191 v. Chr., Besieger des Seleukiden Antiochus III., des Gr., bei den Thermopylen (191); sein Gesetz de repetundis (lex Acilia)

2.

um 160 v. Chr., Verf. einer röm. Geschichte üb. den 2. Pun. Krieg in griech. Sprache, die v. Claudius Quadrigarius ins Lat. übersetzt wurde.

Aemiliāna <ōrum> SUBST nt (Aemilius)

Vorstadt Roms

Atīliānus <a, um>

Adj zu Atilius

Aemiliānus <a, um> ADJ (Aemilius)

zur ämilischen Familie gehörig, ämilianisch Beiname des jüngeren Scipio

Aquīliānus <a, um>

des Aquilius [ defensio ]

Lūcīliānus <a, um>

Adj zu Lucilius

Zobacz też Lūcīlius

Lūcīlius <a, um> pleb. röm. Gentilname

1.

aus Suessa Aurunca (180–102 v. Chr.), Begründer der röm. Satire

2.

Anhänger der stoischen Philosophie

I . Mānīliānus <a, um>

Adj zu Manilius

[ leges gerichtl. Formeln (als Anweisung f. Kaufverträge) ]

II . Mānīliānus

Volkstribun 66 v. Chr., brachte, unterstützt v. Cicero, die lex Manilia ein, durch die Pompeius die unumschränkte Befehlsgewalt geg. Mithridates u. Tigranes erhielt.

Zobacz też Mānīlius

Mānīlius <a, um> röm. gens:

1.

Konsul 149 v. Chr., begann m. seinem Kollegen den 3. Pun. Krieg, Jurist, zählte zu den Begründern der röm. Rechtswissenschaft

Quīntiliānus <a, um> röm. cogn.:

aus Calagurris (j. Calahorra am oberen Ebro) in Spanien (etwa 35–100 n. Chr.), Rhetor in Rom, Verf. v. „De institutione oratoria“ in 12 Büchern.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina