łacińsko » niemiecki

canava <ae> f

1. → canaba

2.

Hanf

Zobacz też canaba

canaba, kanaba, cannaba, canava <ae> f

Schoppen, Stadel
Krämerbude, Weinschenke

canaba, kanaba, cannaba, canava <ae> f

Schoppen, Stadel
Krämerbude, Weinschenke

quā-nam ADV

1.

wo denn?

2. nachkl.

wie denn?

canna1 <ae> f (griech. Fw.) poet; nachkl.

1.

Rohr, Schilf [ palustris ]

2. (Gegenstand aus Rohr) meton.

a.

Rohrpfeife, -flöte

b.

kleines Fahrzeug, kleines Schiff

cāneō <cānēre, cānuī, –> (canus) poet

weiß, grau sein
ist weiß schimmernd v. Ähren (= das Getreide ist reif)

canēs <is> m u. f altl.

→ canis

Zobacz też canis

canis <is> m u. f (Gen Pl canum)

1.

Hund, Hündin [ pastoricius Hirtenhund; acer; mordax ]

2. poet; nachkl. als Schimpfw.

Hund

3.

bissiger, auf barsche Weise verletzender Mensch

4. poet

Hund als Sternbild; (maior) der große Hund m. dem Sirius; (minor) der kleine Hund

5. (marinus)

canis poet; nachkl.
Seehund

6. poet; nachkl.

Hundswurf (der schlechteste Wurf im Spiel: alle Würfel zeigen die Eins)

7. Plaut.

Fessel

canis <is> m u. f (Gen Pl canum)

1.

Hund, Hündin [ pastoricius Hirtenhund; acer; mordax ]

2. poet; nachkl. als Schimpfw.

Hund

3.

bissiger, auf barsche Weise verletzender Mensch

4. poet

Hund als Sternbild; (maior) der große Hund m. dem Sirius; (minor) der kleine Hund

5. (marinus)

canis poet; nachkl.
Seehund

6. poet; nachkl.

Hundswurf (der schlechteste Wurf im Spiel: alle Würfel zeigen die Eins)

7. Plaut.

Fessel

canōn <onis> m (Akk -ona) (griech. Fw.)

1. Plin.

Regel, Norm, Richtschnur

2. Augustinus

Kanon (Verzeichnis der Bücher des Alten Neuen Testaments)

I . cantō <cantāre> Intens. v. cano VERB intr

1.

singen; krähen

2. (v. Instrumenten)

canto poet
ertönen, erklingen, erschallen

3. (m. Abl)

ein Instrument spielen, blasen [ tibiis; calamo; cithara ]

4. Verg.

Zauberformeln hersagen

II . cantō <cantāre> Intens. v. cano VERB trans

1.

singen

2.

dichten [ carmina; versus ]

3. poet

besingen, im Lied verherrlichen, verkünden [ proelia; victoriam; fortunam Priami ]

4.

übh. preisen [ Caesarem ]

5. nachkl.

vortragen, rezitieren [ fabulam ]

6. nachkl.

herleiern

7. poet

jmdm. etw. wiederholt einschärfen, warnen, vorpredigen

8. poet; nachkl.

bezaubern, besprechen, durch Zauber bannen

Zobacz też canō

I . canō <canere, cecinī, cantātum> VERB intr

1. (v. Menschen u. Vögeln)

singen
zur Flöte
tauben Ohren predigen

2. (v. Tieren)

krähen, krächzen, quaken

3. (v. Instrumenten)

ertönen, erschallen
das Zeichen zum Angriff ertönt

4. (ein Instrument)

cano (m. Abl)
spielen, blasen [ harundine; fidibus; citharā; tibiā ]
zum Rückzug blasen

II . canō <canere, cecinī, cantātum> VERB trans

1.

singen [ carmen; versūs ]

2.

besingen, im Lied preisen; übh. preisen, verherrlichen [ regum facta ]

3.

dichten

4.

wahrsagen, verkünden [ omina; fata ]

5. (als Lehre)

verkünden, vortragen

6. (Instrumente)

spielen, blasen, ertönen lassen
MILIT classicum [o. signa] canere
das Zeichen zum Angriff geben

cānus <a, um>

1.

weiß(grau), grau, bes. v. Haar [ capilli; aequora ]

2.

grauhaarig, hochbetagt

3.

(alt)ehrwürdig [ senectus ]

canor <ōris> m (cano) poet; nachkl.

Gesang; Klang
kriegerischer Klang

canālis <is> m u. f (canna)

Röhre, (Wasser-, Abzugs-)Rinne, Graben, Kanal

quia-nam

→ quia

Zobacz też quia

I . quia (eigtl. Akk. Pl. nt v. quis „in Beziehung auf was?“) KONJ (m. Indik)

1.

weil

2. Kom.

weil ja

II . quia (eigtl. Akk. Pl. nt v. quis „in Beziehung auf was?“) INTERROG PRON

1. vorkl.; poet

etwa weil?

2. vorkl.; Verg.

warum? weswegen?

Canacē <ēs> f

Tochter des Äolus

Cannae <ārum> f

Ort in Apulien in Süditalien (Schlacht 216 v. Chr.)

cancer1 <crī> m

1. ZOOL

cancer nachkl.
Krebs

2. poet; nachkl.

Krebs als Sternbild, in das die Sonne am 21. Juni tritt

3. Ov. meton.

Süden; Sommerhitze

4. MED

Krebs(geschwür)

candeō <candēre, canduī, –> (oft im Part. Präs. candens)

1.

glänzend weiß sein; glänzen
Morgenröte
v. Marmor glänzend
Milchstraße

2.

glühend heiß sein, glühen

candor <ōris> m (candeo)

1.

glänzend weiße Farbe [ tunicarum; dentium; pellium ]

2.

Glanz, Schimmer [ solis; caeli; marmoreus ]

3. poet; nachkl.

blendende Schönheit

4. (v. der Darstellung)

candor nachkl.
Klarheit, Durchsichtigkeit

5. (v. Char.)

candor poet; nachkl.
Aufrichtigkeit [ animi ]

canduī

perf v. candeo perf v., candesco

Zobacz też candēscō , candeō

candēscō <candēscere, canduī, –> (Incoh. v. candeo)

1.

(weiß) erglänzen (v. etw.: m. Abl)

2.

erglühen, heiß werden

candeō <candēre, canduī, –> (oft im Part. Präs. candens)

1.

glänzend weiß sein; glänzen
Morgenröte
v. Marmor glänzend
Milchstraße

2.

glühend heiß sein, glühen

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina