łacińsko » niemiecki

incipissō <incipissere, – –>

Intens. v. incipio Plaut.

eifrig beginnen

Zobacz też in-cipiō

I . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB trans

etw. anfangen, beginnen, unternehmen [ proelium; oppugnationem; opus; iter; deditionem ]

II . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB intr

1.

anfangen, seinen Anfang nehmen, ansetzen, sich anschicken
frigoribus incipit annus (m. Infin)
das Wort ergreifen

2.

zu reden beginnen, anfangen (zu jmdm.: Dat; mit: ab) [ a Iove ]

I . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB trans

etw. anfangen, beginnen, unternehmen [ proelium; oppugnationem; opus; iter; deditionem ]

II . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB intr

1.

anfangen, seinen Anfang nehmen, ansetzen, sich anschicken
frigoribus incipit annus (m. Infin)
das Wort ergreifen

2.

zu reden beginnen, anfangen (zu jmdm.: Dat; mit: ab) [ a Iove ]

sincipitāmentum <ī> nt (sinciput) Plaut.

Vorderkopfstück

prīncipiālis <e> (principium) Lucr.

anfänglich, ursprünglich

incitō <citāre> (Motor)

Neulatein
anlassen

in-cīvīlis <e> nachkl.

ungebührlich, tyrannisch, ungerecht, hart [ verba; ingenium ]

sin-ciput <pitis> nt (caput) vor -u. nachkl.

Vorderkopf
sinciput meton.
Hirn

con-cipilō <cipilāre> vor- u. nachkl.

an sich reißen

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina