łacińsko » niemiecki

nōminitō <nōminitāre>

Intens. v. nomino Lucr.

(be)nennen

Zobacz też nōminō

nōminō <nōmināre> (nomen)

1.

(be)nennen, bezeichnen (mit: Abl; nach jmdm., nach etw.: ex, ab) [ rem proprio vocabulo; filium ex patre ];
nomino Pass.
heißen

2.

beim Namen nennen, namentlich anführen, erwähnen
quis me nominat? Plaut.

4.

jmd. (zu einem Amt) vorschlagen [ Hannibali parem consulem einen dem Hannibal gewachsenen Konsul; candidatos praeturae duodecim; (m. dopp. Akk) alqm augurem ]

5.

jmd. ernennen [ alqm dictatorem zum Diktator; alqm interregem ]

6.

angeben, anklagen [ alqm apud dictatorem; alqm inter coniuratos; alqm inter socios Catilinae ]

nōminō <nōmināre> (nomen)

1.

(be)nennen, bezeichnen (mit: Abl; nach jmdm., nach etw.: ex, ab) [ rem proprio vocabulo; filium ex patre ];
nomino Pass.
heißen

2.

beim Namen nennen, namentlich anführen, erwähnen
quis me nominat? Plaut.

4.

jmd. (zu einem Amt) vorschlagen [ Hannibali parem consulem einen dem Hannibal gewachsenen Konsul; candidatos praeturae duodecim; (m. dopp. Akk) alqm augurem ]

5.

jmd. ernennen [ alqm dictatorem zum Diktator; alqm interregem ]

6.

angeben, anklagen [ alqm apud dictatorem; alqm inter coniuratos; alqm inter socios Catilinae ]

in-ōminālis <e> (omen)

v. schlechter Vorbedeutung, unheilvoll [ dies Unglückstag ]

nōminātim ADV (nomino)

namentlich, mit Namen, ausdrücklich

nōminātiō <ōnis> f (nomino)

das Vorschlagen, Vorschlag (eines Kandidaten) zu einem Amt

prō-mineō <minēre, – –> (vgl. im-mineo)

1.

herausragen, hervorstehen, -treten
hängt ins Gesicht

I . prōminēns <Gen. entis> (promineo) nachkl. ADJ

hervorragend, -stehend, -tretend [ barba; cauda; oculi ]

II . prōminēns <Gen. entis> (promineo) nachkl. SUBST nt

Vorsprung, Ausläufer [ litoris; montium ]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina