niderlandzko » niemiecki

gra·ti·fi·ca·tie <gratificatie|s, gratifica|tiën> [ɣratifika(t)si] RZ. r.ż.

ra·ti·fi·ca·tie <ratificatie|s> [ratifika(t)si] RZ. r.ż.

1. ratificatie (bekrachtiging van een overeenkomst):

Ratifikation r.ż.

2. ratificatie (akte, document):

ra·ti·fi·ce·ren <ratificeerde, h. geratificeerd> [ratifiserə(n)] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski