niderlandzko » niemiecki
Widzisz podobne wyniki: legitiem , legitimeren i legitimatie

le·gi·tiem <legitieme, legitiemer, legitiemst> [leɣitim] PRZYM.

1. legitiem (wettelijk):

2. legitiem (gegrond):

le·gi·ti·me·ren1 <legitimeerde, h. gelegitimeerd> [leɣitimerə(n)] CZ. cz. przech. (wettigen)

le·gi·ti·ma·tie <legitimatie|s> [leɣitima(t)si] RZ. r.ż.

1. legitimatie (identiteitsbewijs):

Ausweis r.m.

2. legitimatie (wettiging van een kind):

Legitimation r.ż.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski