niderlandzko » niemiecki

ple·zant <plezante, plezanter, plezantst> [pləzɑnt] PRZYM.

2. plezant (vrolijk):

ple·zier·tje <pleziertje|s> [pləzircə] RZ. r.n.

di·let·tan·te RZ. r.ż.

dilettante forma żeńska od dilettant

Zobacz też dilettant

di·let·tant <dilettant|en> [dilɛtɑnt] RZ. r.m.

ple·zie·ren <plezierde, h. geplezierd> [pləzirə(n)] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski