niderlandzko » niemiecki

on·ge·rech·tig·heid <ongerechtig|heden> [ɔŋɣərɛxtəxhɛit] RZ. r.ż.

1. ongerechtigheid (onrechtvaardigheid):

2. ongerechtigheid (onrechtvaardige daad):

3. ongerechtigheid (onvolkomenheid, gebrek):

Mangel r.m.

be·rech·ten <berechtte, h. berecht> [bərɛxtə(n)] CZ. cz. przech.

ei·gen·ge·rech·tig [ɛiɣə(n)ɣərɛxtəx] PRZYM.

kies·ge·rech·tigd [kisxərɛxtəxt] PRZYM.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski