niemiecko » niderlandzki

Be·ne·dik·ˈti·ner <Benediktiners, Benediktiner> [-dɪkˈtiːnɐ] RZ. r.m.

1. Benediktiner:

2. Benediktiner:

be·ˈnet·zen CZ. cz. przech. podn.

be·ˈnei·den CZ. cz. przech.

be·ˈnö·ti·gen CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski