Tłumaczenia dla hasła „wygnać“ w polsko » angielski słowniku

wygnać

wygnać f. dk. of wyganiać

Zobacz też wyganiać

wyganiać <f. dk. wygonić [lub wygnać]> CZ. cz. przech.

wyganiać

to drive off

wyganiać kogoś z domu

to throw sb out of one's house

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Duńczyków pokonano około 991 roku, a ich władcę wygnano.

pl.wikipedia.org

Został zabity przez dwóch swoich braci, których wcześniej wygnał, a którzy przybyli na jego dwór w przebraniu alchemików.

pl.wikipedia.org

Król uznał to za ingerencję w sprawy państwa i w 1547 wygnał dostojnika.

pl.wikipedia.org

W tym czasie muzułmańską część populacji wygnano i zastąpiono ją rodzinami przybyszy.

pl.wikipedia.org

Od tego czasu był jednak ściśle nadzorowany przez ojca, a najbliższych mu dworzan wygnano.

pl.wikipedia.org

Został przywołany z powrotem z wygnania przez arystokratów, którzy przedtem sami go wygnali, by pomógł im w zdławieniu buntu ludu.

pl.wikipedia.org

W 1332 wygnano z miasta 90 członków tej sekty.

pl.wikipedia.org

Po tym wydarzeniu ojciec wygnał syna z domu.

pl.wikipedia.org

Katalończycy wygnali wkrótce szlachtę francuską z całego księstwa, grabiąc jej majątek, a żony i córki wygnanych rozdzielili pomiędzy siebie.

pl.wikipedia.org