Tłumaczenia dla hasła „miejscownik“ w polsko » hiszpański słowniku

miejscownik RZ. r.m. JĘZ.

miejscownik

locativo r.m.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W języku polskim odpowiednikiem inessiivi użytego dosłownie jest najczęściej przyimek „w” z miejscownikiem.

pl.wikipedia.org

Jego nazwa pochodzi z języka náhuatl Ātl, woda; pitzāhuac, słodki; i miejscownik co, miejsce; tworząc Āpitzāco, które tłumaczy się jako "miejsce słodkiej wody" lub "strumień".

pl.wikipedia.org

Natomiast w łacinie ablativus wchłonął narzędnik i miejscownik, stąd pełni funkcje trzech przypadków.

pl.wikipedia.org

Łączy się z innymi wyrazami w dwóch przypadkach – biernikiem lub miejscownikiem.

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki rodzaju żeńskiego z tematem na z, c, s w celowniku i miejscowniku mają końcówkę -y.

pl.wikipedia.org

Nie rozróżniano natomiast form narzędnika i miejscownika l. poj. i narzędnika l. mn. deklinacji zaimkowo-przymiotnikowej, pisząc końcówki tych przypadków -im, -ym oraz -imi, -ymi.

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki męskie mają na ogół wołacz l. poj. równy miejscownikowi.

pl.wikipedia.org

Język używa w zasadzie sześciu przypadków: mianownika, dopełniacza, celownika, biernika, narzędnika i miejscownika (wołacz występuje tylko w kilku tradycyjnych formach).

pl.wikipedia.org

W języku polskim odpowiednikiem adessiivi użytego dosłownie jest najczęściej przyimek „na” z miejscownikiem.

pl.wikipedia.org

Miejscowników jest w zasadzie kilka, oznaczających zarówno miejsce, jak i kierunek, i mogą być ze sobą kombinowane.

pl.wikipedia.org