Tłumaczenia dla hasła „karakol“ w polsko » niemiecki słowniku

karakol <D. ‑a, bez l.mn. > [karakol] RZ. r.m.

karakol HIST., WOJSK.

Caracolla r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Karakol prosty stanowił kawaleryjską odmianę kontrmarszu stosowanego przez piechotę.

pl.wikipedia.org

Zaczyna być stosowana taktyka zwana karakolem.

pl.wikipedia.org

Odtąd jazda szwedzka nie stosowała już karakolu, lecz tylko szarżę i walkę na małą odległość z użyciem pistoletów i rapierów.

pl.wikipedia.org

Był autorem tzw. brygady niderlandzkiej, upowszechnił także w jeździe tzw. karakol.

pl.wikipedia.org

Połączeniem uproszczonego ślimaka z prostym karakolem był tzw. karakol protestancki.

pl.wikipedia.org

Poniesione przez piechotę straty i efekt psychologiczny karakolu znacznie ułatwiły husarii skuteczne uderzenie.

pl.wikipedia.org

Właśnie ich nieudany karakol stał się decydującym momentem bitwy.

pl.wikipedia.org

Ten sposób walki, z wieloma wariantami, nazwany został karakolem, od francuskiego słowa oznaczającego spiralę, serpentynę.

pl.wikipedia.org

Oddział podjeżdżał jak najbliżej przeciwnika, po czym pierwszy szereg oddawał strzały w podobny sposób, jak przy klasycznym karakolu i wycofywał się na tył formacji.

pl.wikipedia.org

Wojska katolickie w sile 5000 ludzi siedmiokrotnie wykonywały karakol, jednak atak zakończył się niepowodzeniem.

pl.wikipedia.org