Tłumaczenia dla hasła „karcić“ w polsko » niemiecki słowniku

karcić <‑ci; cz. prz. ‑rć; f. dk. s‑> [kartɕitɕ] CZ. cz. przech.

karcić kogoś za coś

jdn für etw tadeln [o. [er]mahnen]

karcące spojrzenie

strafender [o. vorwurfsvoller] Blick r.m.

Przykładowe zdania ze słowem karcić

karcić kogoś za coś

jdn für etw tadeln [o. [er]mahnen]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Część fanów zszokowała wiadomość o jej religijnym i literackim nawróceniu, karcąc ją na ramach magazynów, blogów oraz w recenzjach czytelników w sieci.

pl.wikipedia.org

Elżbieta czuła się fatalnie na dworze także z powodu narastającego konfliktu z teściową, która traktowała ją jak niesforne dziecko, które wciąż należało karcić.

pl.wikipedia.org

Przywiązywał dużą wagę do czystości i karcił osoby niszczące okoliczne trawniki i krzewy.

pl.wikipedia.org

Karcąc gnuśność powiada, że zmienić należy dotychczasowe postępowanie na odwrotne, i wylicza obowiązki poszczególnych warstw obywateli (25–27).

pl.wikipedia.org

Chłopiec do bicia – młodzieniec na dworze królewskim wyznaczony do otrzymywania karcenia, na które zasługiwał syn królewski, a którego ze względu na urodzenie nie wolno było karcić osobiście.

pl.wikipedia.org

Środkowa głowa była liderem i karciła dwie pozostałe, prawa wykazywała lekką agresję, zaś lewa była ciekawska.

pl.wikipedia.org