Tłumaczenia dla hasła „rozgraniczać“ w polsko » niemiecki słowniku

I . rozgraniczać <‑cza; cz. prz. ‑aj, f. dk. rozgraniczyć> [rozgraɲitʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozgraniczać (wytyczać granicę):

rozgraniczać

abgrenzen

2. rozgraniczać (wyodrębniać):

rozgraniczać

trennen

rozgraniczać

unterscheiden

rozgraniczać prawdę od fałszu

Wahrheit von Lüge trennen

II . rozgraniczać <‑cza; cz. prz. ‑aj, f. dk. rozgraniczyć> [rozgraɲitʃatɕ] CZ. cz. nieprzech. (być granicą)

rozgraniczać

trennen

rozgraniczać

abgrenzen

Przykładowe zdania ze słowem rozgraniczać

rozgraniczać prawdę od fałszu

Wahrheit von Lüge trennen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Cenił natomiast i zalecał osobistą duchowość, a nie bycie wyznawcą religii – wyraźnie te rzeczy rozgraniczał.

pl.wikipedia.org

Wydarzenie to rozgranicza także dobę starszą i średnią.

pl.wikipedia.org

Uważał, iż ludzie religijni rozgraniczają dwa światy, na wartości wyższych i wartości niższych.

pl.wikipedia.org

Po rozbiorach granica ta rozgraniczała gubernię kurlandzką od kowieńskiej i wileńskiej.

pl.wikipedia.org

Już wtedy zaczęto rozgraniczać jedno duże pomieszczenie na mniejsze, dzieląc je na poszczególne działy firm.

pl.wikipedia.org

Grunty rozgraniczano wówczas linią biegnącą przez środek koryta.

pl.wikipedia.org

Duże sieci czy konsorcja hotelowe, w oparciu o kategorie hotelowe, rozgraniczają marki swoich obiektów.

pl.wikipedia.org

Od tego też roku zaczęto psy tej grupy rozgraniczać na poszczególne rasy.

pl.wikipedia.org

Pole środkowe od bocznych rozgraniczają, zaprojektowane w stylu toskańskim, pilastry z półkolumnami, po parze z każdej strony.

pl.wikipedia.org

Typ lasu jest określeniem umownym, a typ jako jednostka systematyczna w typologii leśnej pozwala rozgraniczać zespoły i formacje leśne.

pl.wikipedia.org