Tłumaczenia dla hasła „skłócić“ w polsko » niemiecki słowniku

skłócać <‑ca> [skwutsatɕ], skłócić [skwutɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

skłócić kogoś z kimś

jdn gegen jdn aufbringen

Przykładowe zdania ze słowem skłócić

skłócić kogoś z kimś

jdn gegen jdn aufbringen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Ostra rywalizacja zamiast skłócić nauczycieli, zbliża ich do siebie.

pl.wikipedia.org

Szef jednak nie uległ naciskom tylko skłócił buntowników.

pl.wikipedia.org

Tym samym zaczął uchodzić za rzecznika oficjalnej kultury, co skłóciło go z towarzyszami należącymi do obozu republikanów.

pl.wikipedia.org

Skłóciła ich, doprowadziła do szału i zgłosiła to co zrobili przed rokiem na policję.

pl.wikipedia.org

Henryk, najzdolniejszy z rodzeństwa, od początku starał się skłócić starszych braci między sobą.

pl.wikipedia.org

Kleopatra nie ustępowała i postanowiła skłócić obu tych królów.

pl.wikipedia.org

W ostatnich latach życia skłócił się z innymi książętami saskimi i próbował zbliżyć się do cesarza.

pl.wikipedia.org

Państwa konfucjańskie starały się zastępować jak najczęściej działania zbrojne działaniami dyplomatycznymi – starając się albo zjednać sobie wrogów, albo ich ze sobą skłócić.

pl.wikipedia.org

Utracił cały majątek, skłócił się z rodziną i musiał zamieszkać w schronisku dla bezdomnych.

pl.wikipedia.org