Tłumaczenia dla hasła „zgłoskotwórczy“ w polsko » niemiecki słowniku

zgłoskotwórczy [zgwoskotfurtʃɨ] PRZYM. JĘZ.

zgłoskotwórczy

silbenbildend

zgłoskotwórczy

silbisch

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Są bowiem niezgłoskotwórczymi odpowiednikami samogłosek, np. [j] jest artykulacyjnie spółgłoskowym odpowiednikiem samogłoski [i].

pl.wikipedia.org

W czeskim są spółgłoski zgłoskotwórcze r i l, obecne na przykład w słowach prst (palec) i vlk (wilk).

pl.wikipedia.org

Wyróżnia się dyftongi wstępujące, w których pierwsza samogłoska jest niezgłoskotwórcza (typu [uo]) i dyftongi zstępujące (typu [ou]).

pl.wikipedia.org

Zgłoskotwórcze ḷ przeszło w oł: *dъlgъ > *dḷgъ > dołh (‘dług’).

pl.wikipedia.org

Należą do nich spółgłoski nosowe /m/, /n/, /ŋ/ oraz /l/ i /r/, które czasem mogą pełnić funkcję zgłoskotwórczą (tworzyć sylabę bez udziału innych samogłosek).

pl.wikipedia.org

Spółgłoski nosowe i płynne miały też zgłoskotwórcze (tworzące sylabę) warianty (tzw. alofony), oznaczane odpowiednio jako *l̥, *m̥, *n̥ oraz *r̥.

pl.wikipedia.org

Dźwięk ten jest niezgłoskotwórczym odpowiednikiem samogłoski [ɯ].

pl.wikipedia.org

Istniały również zgłoskotwórcze (tworzące sylabę) warianty niektórych spółgłosek, oznaczane odpowiednio jako *l̥, *m̥, *n̥ oraz *r̥.

pl.wikipedia.org

Ŕ, ŕ — litera alfabetu łacińskiego używana w języku słowackim na oznaczenie długiej zgłoskotwórczej spółgłoski r ([r̩ː]), będącej wydłużonym odpowiednikiem krótkiego zgłoskotwórczego r.

pl.wikipedia.org

Dźwięk ten jest niezgłoskotwórczym odpowiednikiem samogłoski [i].

pl.wikipedia.org