portugalsko » angielski

desobrigar <g → gu> [ʤizobɾiˈgar] CZ. cz. przech.

I . desordeiro (-a) [ʤizorˈdejɾu, -a] PRZYM.

II . desordeiro (-a) [ʤizorˈdejɾu, -a] RZ. r.m. (r.ż.)

desobedecer <c → ç> [ʤizobedeˈser] CZ. cz. przech.

desobstruir [ʤizobstɾuˈir]

desobstruir conj como incluir CZ. cz. przech.:

desonrar [ʤizõwˈxar] CZ. cz. przech. (tirar a honra, desacreditar)

desordenar [ʤizordeˈnar] CZ. cz. przech.

desobediente [ʤizobeʤiˈẽjʧi̥] PRZYM. (que desobedece, insubmisso)

desocupar [ʤizokuˈpar] CZ. cz. przech.

desonesta PRZYM.

desonesta → desonesto:

Zobacz też desonesto

desonesto (-a) [ʤizoˈnɛstu, -a] PRZYM.

desonesto (-a) [ʤizoˈnɛstu, -a] PRZYM.

desordens RZ. r.ż.

desordens pl de desordem:

Zobacz też desordem

desordem <-ens> [ʤiˈzɔrdẽj] RZ. r.ż.

I . desopilar [ʤizopiˈlar] CZ. cz. przech. MED.

II . desopilar [ʤizopiˈlar] CZ. cz. nieprzech.

I . desorientar [ʤizoɾjẽjˈtar] CZ. cz. przech. (desnortear, desconcertar)

II . desorientar [ʤizoɾjẽjˈtar] CZ. cz. zwr.

desorientar desorientar-se:

desobediência [ʤizobeʤiˈẽjsia] RZ. r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | English | Français | Italiano | Polski | Português | Русский