Definicje „plänkeln“ w Słownik ortografii niemieckiej

plạ̈n·keln <plänkelst, plänkelte, hat geplänkelt> CZ. bez dop.

jd plänkelt (mit jdm) (sich im Spaß ein wenig streiten)

mit jemandem plänkeln

Przykładowe zdania ze słowem plänkeln

mit jemandem plänkeln

Przykłady z Internetu (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Diese Kampftaktik wurde als Plänkeln bezeichnet.

de.wikipedia.org