dis·miss [dɪsˈmɪs] CZ. cz. przech.
1. dismiss (ignore):
2. dismiss (send away):
-
- jdn kurzerhand entlassen
| I | dismiss |
|---|---|
| you | dismiss |
| he/she/it | dismisses |
| we | dismiss |
| you | dismiss |
| they | dismiss |
| I | dismissed |
|---|---|
| you | dismissed |
| he/she/it | dismissed |
| we | dismissed |
| you | dismissed |
| they | dismissed |
| I | have | dismissed |
|---|---|---|
| you | have | dismissed |
| he/she/it | has | dismissed |
| we | have | dismissed |
| you | have | dismissed |
| they | have | dismissed |
| I | had | dismissed |
|---|---|---|
| you | had | dismissed |
| he/she/it | had | dismissed |
| we | had | dismissed |
| you | had | dismissed |
| they | had | dismissed |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.