Oxford-Hachette French Dictionary


I. fuir [fɥiʀ] CZ. cz. przech.
II. fuir [fɥiʀ] CZ. cz. nieprzech.
1. fuir (partir):
3. fuir (se dérober):


w słowniku PONS


fuyant [fɥijɑ̃] CZ.
fuyant im. cz. ter. de fuir
I. fuir [fɥiʀ] niereg. CZ. cz. nieprzech.
I. fuir [fɥiʀ] niereg. CZ. cz. nieprzech.


fuyant [fʏijɑ͂] CZ.
fuyant im. cz. ter. de fuir
I. fuir [fʏiʀ] niereg. CZ. cz. nieprzech.
I. fuir [fʏiʀ] niereg. CZ. cz. nieprzech.
je | fuis |
---|---|
tu | fuis |
il/elle/on | fuit |
nous | fuyons |
vous | fuyez |
ils/elles | fuient |
je | fuyais |
---|---|
tu | fuyais |
il/elle/on | fuyait |
nous | fuyions |
vous | fuyiez |
ils/elles | fuyaient |
je | fuis |
---|---|
tu | fuis |
il/elle/on | fuit |
nous | fuîmes |
vous | fuîtes |
ils/elles | fuirent |
je | fuirai |
---|---|
tu | fuiras |
il/elle/on | fuira |
nous | fuirons |
vous | fuirez |
ils/elles | fuiront |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.