I. uchodzić <‑dzi; cz. prz. ‑odź; f. dk. ujść> [uxodʑitɕ] CZ. cz. nieprzech.
1. uchodzić tylko dk. podn. (przejść jakiś odcinek drogi):
2. uchodzić (uciekać):
3. uchodzić (unikać):
4. uchodzić:
5. uchodzić tylko ndk. GEO.:
6. uchodzić tylko ndk. pot. (być uważanym):
7. uchodzić tylko ndk. (być stosownym):
8. uchodzić (nie ponosić konsekwencji):
9. uchodzić tylko dk. pot. (być do przyjęcia):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.