niderlandzko » niemiecki

dek·sel <deksel|s> [dɛksəl] RZ. r.n. of r.m.

Deckel r.m.

dek·hengst <dekhengst|en> [dɛkhɛŋst] RZ. r.m.

dek·stier <dekstier|en> [dɛkstir] RZ. r.m.

En·gel·se <Engelse|n> [ɛŋəlsə] RZ. r.ż.

Engelse forma żeńska od Engelsman

Zobacz też Engelsman

En·gels·man <Engelsen> [ɛŋəlsmɑn] RZ. r.m.

dek·bed <dekbed|den> [dɛɡbɛt] RZ. r.n.

dek·ken <dekte, h. gedekt> [dɛkə(n)] CZ. cz. przech.

1. dekken (een voorwerp, laag leggen op):

2. dekken (geheel bedekken):

deckende Farbe r.ż.

3. dekken (overeenstemmen met):

4. dekken (verbergen):

5. dekken (beschermen):

7. dekken (bespringen, paren):

dek·zeil <dekzeil|en> [dɛksɛil] RZ. r.n.

Plane r.ż.

dek·kleed <dek|kleden> [dɛklet] RZ. r.n.

dek·ve·ren [dɛkferə(n)] RZ. l.mn.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski