Tłumaczenia i wymowa grootspreekster w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

groot·spre·ke·rij RZ. r.ż.

grootsprekerij → grootspraak

Zobacz też grootspraak

groot·spraak [ɣrotsprak] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. grootspraak (opschepperij):

grootspraak

Prahlerei r.ż. pej.

grootspraak

Angeberei r.ż. pot.

2. grootspraak (overdrijving):

grootspraak

Übertreibung r.ż.

spreek·ster RZ. r.ż.

spreekster forma żeńska od spreker

Zobacz też spreker

spre·ker <spreker|s> [sprekər] RZ. r.m.

1. spreker:

spreker (redenaar)

Redner r.m.

spreker (woordvoerder)

Sprecher r.m.

één van de voorgaande sprekers

einer der Vorredner

2. spreker (taal, dialect):

spreker

Sprecher r.m.

de sprekers van dit dialect

die Sprecher dieses Dialekts

buik·spreek·ster RZ. r.ż.

buikspreekster forma żeńska od buikspreker

Zobacz też buikspreker

buik·spre·ker <buikspreker|s> [bœyksprekər] RZ. r.m.

buikspreker

Bauchredner r.m.

di·a·lect·spreek·ster RZ. r.ż.

dialectspreekster forma żeńska od dialectspreker

Zobacz też dialectspreker

di·a·lect·spre·ker <dialectspreker|s> [dijalɛktsprekər] RZ. r.m.

dialectspreker

Mundartsprecher r.m.

groot·spraak [ɣrotsprak] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. grootspraak (opschepperij):

grootspraak

Prahlerei r.ż. pej.

grootspraak

Angeberei r.ż. pot.

2. grootspraak (overdrijving):

grootspraak

Übertreibung r.ż.

groot·spra·ke·rig [ɣrotsprakərəx] PRZYM.

grootsprakerig

angeberisch pot.

grootsprakerig

prahlerisch

groot·scheeps [ɣrotsxeps] PRZYM.

grootscheeps

groß angelegt

grootscheeps

großzügig

grootscheeps (met veel middelen)

aufwändig

de politie heeft de bende in een grootscheepse actie opgerold

die Polizei hat die Bande mit einem Großeinsatz ausgehoben

grootscheepse hulp

großzügige Hilfe r.ż.

een actie grootscheeps opzetten

eine Aktion ganz groß aufziehen

uit·breek·ster RZ. r.ż.

uitbreekster forma żeńska od uitbreker

Zobacz też uitbreker

uit·bre·ker <uitbreker|s> [œydbrekər] RZ. r.m.

uitbreker

Ausbrecher r.m.

echt·breek·ster RZ. r.ż.

echtbreekster forma żeńska od echtbreker

Zobacz też echtbreker

echt·bre·ker <echtbreker|s> [ɛxtbrekər] RZ. r.m.

echtbreker

Ehebrecher r.m.