Tłumaczenia dla hasła „pikkerige“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

pie·ke·rig [pikərəx] PRZYM.

piekerig

strähnig

piekerig haar (sliertig)

strähnige(s) Haar r.n.

piekerig haar (verward)

Zottelhaar r.n.

frik·ke·rig [frɪkərəx] PRZYM.

frikkerig

schulmeisterlich

frikkerig

pedantisch

plak·ke·rig <plakkerige, plakkeriger, plakkerigst> [plɑkərəx] PRZYM.

1. plakkerig (kleverig):

plakkerig

klebrig

plakkerige handen

klebrige Hände l.mn.

een plakkerig type przen.

eine Klette

2. plakkerig:

plakkerig (als aan elkaar geplakt)

verklebt

plakkerig (haar)

angeklatscht

plakkerig haar

angeklatschte(s) Haar r.n.

zwroty:

plakkerige visite (geneigd om lang te blijven)

Besuch mit Sitzfleisch

spik·ke·lig [spɪkələx] PRZYM.

spikkelig

sprenkelig

spikkelig

fleckig

spikkelig

getupft

tik·ker·tje [tɪkərcə] RZ. r.n. geen l.mn. (kinderspel)

tikkertje

Fangen r.n.

pi·kan·te·rie <pikanterie|ën> [pikɑntəri] RZ. r.ż.

pikanterie

Pikanterie r.ż.

pik·ken <pikte, h. gepikt> [pɪkə(n)] CZ. cz. przech.

1. pikken (stelen):

pikken

klauen

pikken

stibitzen

2. pikken:

pikken (kiezen, nemen)

sich C. schnappen

pikken (met spitse vingers)

picken

een bioscoopje pikken przen.

ins Kino gehen

een trammetje pikken przen.

die Straßenbahn nehmen

zwroty:

pik jij dat allemaal maar? (accepteren)

lässt du dir das alles gefallen?

dat pik ik niet!

das lasse ich mir nicht bieten!

pi·ke·ren <pikeerde, h. gepikeerd> [pikerə(n)] CZ. cz. przech.

1. pikeren (beledigen):

pikeren

kränken

2. pikeren (doornaaien):

pikeren

pikieren

3. pikeren (larderen):

pikeren

spicken

4. pikeren (verplanten):

pikeren

pikieren

fok·ke·rij <fokkerij|en> [fɔkərɛi] RZ. r.ż.

1. fokkerij (het opfokken):

fokkerij

Zucht r.ż.

2. fokkerij (bedrijf):

fokkerij

Zuchtbetrieb r.m.

bak·ke·rij <bakkerij|en> [bɑkərɛi] RZ. r.ż.

1. bakkerij (plaats):

bakkerij

Bäckerei r.ż.

bakkerij

Backstube r.ż.

2. bakkerij (vak):

bakkerij

Bäckerei r.ż.

bakkerij

Bäckerhandwerk r.n.

har·ke·rig <harkerige, harkeriger, harkerigst> [hɑrkərəx] PRZYM.

harkerig

steif

harkerig

hölzern

harkerig

linkisch

pron·ke·rig [prɔŋkərəx] PRZYM.

pronkerig

prahlerisch

schrik·ke·rig [sxrɪkərəx] PRZYM.

schrikkerig

schreckhaft

drie·ja·ri·ge <driejarige|n> RZ. r.m. en r.ż.

driejarige

Dreijährige(r) r.ż. (r.m.)