niemiecko » polski

I . a̱u̱sgestorben [ˈaʊsgəʃtɔrbən] CZ. cz. nieprzech.

ausgestorben pp von aussterben

II . a̱u̱sgestorben [ˈaʊsgəʃtɔrbən] PRZYM.

1. ausgestorben (nicht mehr existierend):

wymarły podn.

2. ausgestorben (verlassen):

wymarły fig podn.
opustoszały podn.

Zobacz też aussterben

a̱u̱s|sterben CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Familie, Geschlecht, Tierart, Pflanzenart)

a̱u̱s|sterben CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Familie, Geschlecht, Tierart, Pflanzenart)

A̱u̱ssterben <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski