Tłumaczenia dla hasła „blutgef“ w niemiecko » polski słowniku

blu̱ten [ˈbluːtən] CZ. cz. nieprzech.

bluten

krwawić

mir blutet das Herz fig

serce r.n. mi krwawi fig

Blu̱tgefäß <‑es, ‑e> RZ. r.n. ANAT.

Blutgefäß

naczynie r.n. krwionośne

blu̱tgierig PRZYM. a. fig podn.

blutgierig

krwiożerczy a. fig

blụtt PRZYM. CH (nackt)

blutt

nagi

Blu̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈbluːtɐ] RZ. r.m.(r.ż.) MED.

Bluter(in)

hemofili[ty]k r.m.

I . blu̱tig PRZYM.

1. blutig (blutend):

blutig Hand, Nase

krwawiący

2. blutig (blutbefleckt):

blutig Wäschestück

zakrwawiony

3. blutig GASTR.:

blutig

krwisty

4. blutig (grausam):

blutig Schlacht, Kampf

krwawy

5. blutig (völlig):

ein blutiger Anfänger

zupełny nowicjusz r.m.

es ist mir blutiger Ernst

jestem zupełnie poważny

II . blu̱tig PRZYSŁ. (grausam)

blutig niederschlagen

krwawo

blutig schlagen, peitschen

do krwi

blu̱tarm PRZYM.

blutarm Junge:

blutarm

anemiczny

blutarm

niedokrwisty

blu̱trot [ˈ-​ˈ-] PRZYM.

blutrot

krwistoczerwony

blụffen [ˈblʊfən, ˈblœfən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech. pot.

bluffen

blefować