I . knạcken [ˈknakən] CZ. cz. przech.
1. knacken (zusammenpressen und öffnen):
-
rozłupywać [f. dk. rozłupać]
2. knacken pot. (dechiffrieren):
-
rozwiązywać [f. dk. rozwiązać]
3. knacken pot. (aufbrechen):
II . knạcken [ˈknakən] CZ. cz. nieprzech.
1. knacken +haben:
-
trzeszczeć [f. dk. za‑]