niemiecko » polski

o̱bere(r, s) [ˈoːbərə, -rɐ, -rəs] PRZYM. attr

1. obere a. GEO:

górna(-y, -e)

2. obere (vorhergehend):

poprzednia(-i, -e)

3. obere (in einer Hierarchie):

starszyzna r.ż.

Stre̱be <‑, ‑n> [ˈʃtreːbə] RZ. r.ż.

podpora r.ż.

Lo̱brede <‑, ‑n> RZ. r.ż.

stre̱ben [ˈʃtreːbən] CZ. cz. nieprzech.

1. streben +haben (sich zum Ziel setzen):

an die [o. zur] Macht streben fig podn.

2. streben +sein (sich bewegen):

Stre̱ben <‑s, bez l.mn. > [ˈʃtreːbən] RZ. r.n. podn.

Stre̱ber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) pej.

1. Streber (Schüler):

kujon(ka) r.m. (r.ż.) pej. pot.

2. Streber (Berufstätiger):

karierowicz(ka) r.m. (r.ż.) pej.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski