Tłumaczenia dla hasła „deklinacja“ w polsko » francuski słowniku

deklinacja RZ. r.ż.

deklinacja

déclinaison r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Między innymi opracował swój własny katalog gwiazd, w którym uwzględnił 6041 obiektów mieszczących się w deklinacjach od 1°50' do 7°10'.

pl.wikipedia.org

Gdy przeanalizuje się wystarczającą ilość datowanych próbek wypalonej gliny, zmiany w inklinacji i deklinacji będą mogły być porównane ze skalą czasową.

pl.wikipedia.org

Ze średnią deklinacją około −73 stopni, może być widoczny tylko z półkuli południowej i niższych szerokości geograficznych półkuli północnej.

pl.wikipedia.org

Niemal całkowicie zanikła deklinacja i większość form koniugacyjnych.

pl.wikipedia.org

Niektóre rzeczowniki rodzaju męskiego przechodziły z biegiem czasu stopniową zmianę z deklinacji słabej na mocną.

pl.wikipedia.org

Dominuje typ aglutynacyjny z bardzo rozbudowaną deklinacją (duża liczba przypadków miejscowych, odpowiadające konstrukcjom przyimkowym w językach indoeuropejskich) i względnie prostą koniugacją.

pl.wikipedia.org

Deklinacja uwzględniała osiem przypadków (siedem jak w polskim oraz ablatyw, odpowiadający na pytania: „skąd?”, „od kogo/czego?”) oraz trzy liczby: pojedynczą, podwójną i mnogą.

pl.wikipedia.org

Dokładny opis tych deklinacji jest jednak skomplikowany i nie obejmuje wszystkich rzeczowników.

pl.wikipedia.org

Liczebniki zbiorowe odmieniały się według deklinacji rzeczownikowej (dъvoj-ь, troj-ь) lub zaimkowej (četver-ъ, pętor-ъ...).

pl.wikipedia.org

Rzeczownik, przymiotnik, zaimek i liczebnik należały do nominalnych części mowy – podlegały deklinacji i odmieniały się zasadniczo według podobnych wzorów.

pl.wikipedia.org