polsko » niemiecki

kontrahent(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [kontraxent] RZ. r.m.(r.ż.) PR.

Kontrahent(in) r.m. (r.ż.)
Vertragspartner(in) r.m. (r.ż.)

kontrabandowy [kontrabandovɨ] PRZYM. pot.

contra [kontra] RZ. r.ż.

contra → kontra

Zobacz też kontra

I . kontra <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [kontra] RZ. r.ż.

1. kontra GRY:

Kontra r.n.
Gegenansage r.ż.

2. kontra SPORT:

Konter[schlag] r.m.

3. kontra MUZ.:

Kontraoktave r.ż.

4. kontra DRUK.:

II . kontra [kontra] PRZYIM. +nom (przeciwko)

ekstrahent <D. ‑a, l.mn. ‑y> [ekstraxent] RZ. r.m. CHEM.

kontrahować <‑huje; cz. prz. ‑huj> [kontraxovatɕ] CZ. cz. przech. HAND.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski