Tłumaczenia dla hasła „dominierende“ w polsko » niemiecki słowniku

domniemanie <D. ‑ania, l.mn. ‑ania> [domɲemaɲe] RZ. r.m.

1. domniemanie podn. (przypuszczenie):

domniemanie

Mutmaßung r.ż.

2. domniemanie bez l.mn. PR.:

domniemanie

Vermutung r.ż.

domniemanie prawne

Rechtsvermutung r.ż.

zasada domniemania niewinności

der Grundsatz r.m. der Unschuldsvermutung

dominikanin (-anka) <D. ‑a, l.mn. ‑anie> [domiɲikaɲin] RZ. r.m. (r.ż.) REL.

1. dominikanin l.mn. (zakon):

dominikanie

die Dominikaner l.mn.

dominikanki

die Dominikanerinnen l.mn.

dominikanki

Orden r.m. der Dominikanerinnen

2. dominikanin (zakonnik):

dominikanin (-anka)

Dominikaner(in) r.m. (r.ż.)

domniemany [domɲemanɨ] PRZYM. podn.

domniemany

mutmaßlich

dominium <l.mn. ‑nia, D. l.mn. ‑niów> [domiɲum] RZ. r.n. ndm. w l.p.

1. dominium POLIT.:

dominium

Dominion r.n.

2. dominium HIST.:

dominium

Dominium r.n.

Dominikana <D. ‑ny, bez l.mn. > [domiɲikana] RZ. r.ż.

Dominikana

die Dominikanische Republik r.ż.

dominikański [domiɲikaj̃ski] PRZYM. REL.

dominikański

dominikanisch

dominikański

Dominikaner-

kościół dominikański

Dominikanerkirche r.ż.

dominanta <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [dominanta] RZ. r.ż.

1. dominanta (główny motyw):

dominanta

Dominante r.ż.

dominanta kolorystyczna

vorherrschende Farbe r.ż.

2. dominanta:

dominanta MAT., FIZ.

Dominante r.ż.

3. dominanta BIOL.:

dominanta

dominanter Erbfaktor r.m.

4. dominanta MUZ.:

dominanta

Dominante r.ż.

dominanta dolna/górna

untere/obere Dominante

domierzać <‑rza; cz. prz. ‑aj> [domjeʒatɕ], domierzyć [domjeʒɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. domierzać (zmierzyć):

domierzać

abmessen

2. domierzać (skończyć mierzenie):

domierzać

zu Ende messen

3. domierzać (obliczyć):

domierzać podatek, domiar

dazurechnen

co roku domierzali nam 2000 złotych

jedes Jahr haben sie uns 2000 Zloty dazugerechnet

pominięcie <D. ‑ia, bez l.mn. > [pomiɲeɲtɕe] RZ. r.n.

pominięcie podn.:

pominięcie

Nichtbeachtung r.ż.

pominięcie

Außerachtlassung r.ż.

zwroty:

z pominięciem czegoś

unter Nichtbeachtung von etw

domniemać [domɲematɕ]

domniemać f. dk. od domniemywać

Zobacz też domniemywać

domniemywać <‑wa; f. dk. domniemać> [domɲemɨvatɕ] CZ. cz. przech. podn. (domyślać się)

domniemywać

vermuten

od dawna domniemywa, że ją zdradził

schon lange vermutet sie, dass er fremdgegangen ist pot.

domniemywać <‑wa; f. dk. domniemać> [domɲemɨvatɕ] CZ. cz. przech. podn. (domyślać się)

domniemywać

vermuten

od dawna domniemywa, że ją zdradził

schon lange vermutet sie, dass er fremdgegangen ist pot.

kominiarz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [komiɲaʃ] RZ. r.m.

kominiarz

Schornsteinfeger(in) r.m. (r.ż.)

kominiarz

Kaminkehrer(in) r.m. (r.ż.)