I . schrzaniać <‑nia; cz. prz. ‑niaj> [sxʃaɲatɕ], schrzanić [sxʃaɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. pot.
2. schrzaniać zwykle cz. ndk. (uciekać):
-
abhauen pot.
II . schrzaniać <‑nia; cz. prz. ‑niaj> [sxʃaɲatɕ], schrzanić [sxʃaɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.
1. schrzaniać tylko dk. (zepsuć się):
3. schrzaniać tylko ndk. (uciekać):
-
abhauen pot.