polsko » niemiecki

spospolicieć [spospolitɕetɕ]

spospolicieć f. dk. od pospolicieć

Zobacz też pospolicieć

pospolicieć <‑eje> [pospolitɕetɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

1. pospolicieć (powszednieć):

2. pospolicieć (prymitywizować się):

sportowy [sportovɨ] PRZYM.

1. sportowy (dotyczący sportu):

Sport-
Sport-

2. sportowy (opp: klasyczny):

sportowo [sportovo] PRZYSŁ.

sportowo ubierać się:

sportsmen(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑i> [sportsmen] RZ. r.m.(r.ż.)

Sportler(in) r.m. (r.ż.)

sportowiec <D. ‑wca, l.mn. ‑wcy> [sportovjets] RZ. r.m.

Sportler(in) r.m. (r.ż.)

sporofil <D. ‑u [lub ‑a], l.mn. ‑e> [sporofil] RZ. r.m. BOT.

sporofit <D. ‑u, l.mn. ‑y> [sporofit] RZ. r.m. BOT.

sporowiec <D. ‑wca, l.mn. ‑wce> [sporovjets] RZ. r.m. ZOOL.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski