polsko » niemiecki

uczciwość <D. ‑ści, bez l.mn. > [utʃtɕivoɕtɕ] RZ. r.ż.

uczcić <‑ci; cz. prz. ‑ij> [utʃtɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

2. uczcić (uświetnić):

[festlich] begehen podn.

Zobacz też czcić

czcić <czci; cz. prz. czcij> [tʃtɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. czcić (oddawać cześć):

uczucie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [utʃutɕe] RZ. r.n.

1. uczucie (doznanie: miłości, smutku, głodu):

Gefühl r.n.
Empfindung r.ż. podn.

poczciwiec <D. ‑wca, l.mn. ‑wcy> [potʃtɕivjets] RZ. r.m. podn.

poczciwie [potʃtɕivje] PRZYSŁ. podn.

nieuczciwie [ɲeutʃtɕivje] PRZYSŁ.

nieuczciwość <D. ‑ści, l.mn. ‑ści> [ɲeutʃtɕivoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. nieuczciwość bez l.mn. (nierzetelność):

2. nieuczciwość zwykle l.mn. (nieuczciwy czyn):

poczciwina <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [potʃtɕivina] RZ. r.m. odm. jak f w lp podn. t. iron.

poczciwość <D. ‑ści, bez l.mn. > [potʃtɕivoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

uczeń (-ennica) <D. ucznia, l.mn. uczniowie> [utʃeɲ] RZ. r.m. (r.ż.)

1. uczeń (w szkole, kontynuator):

uczeń (-ennica)
Schüler(in) r.m. (r.ż.)

2. uczeń (praktykant):

uczeń (-ennica)
Lehrling r.m.
uczeń (-ennica)
Praktikant(in) r.m. (r.ż.)

I . uczenie [utʃeɲe] PRZYSŁ. podn.

uczenie mówić:

II . uczenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [utʃeɲe] RZ. r.n.

uczniak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [utʃɲak] RZ. r.m. pot.

uczynek <D. ‑nku, l.mn. ‑nki> [utʃɨnek] RZ. r.m. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski