Tłumaczenia dla hasła „wygnać“ w polsko » niemiecki słowniku

wygnać [vɨgnatɕ]

wygnać f. dk. od wyganiać

Zobacz też wyganiać

wyganiać <‑ia; f. dk. wygonić [lub wygnać]> [vɨgaɲatɕ] CZ. cz. przech.

wyganiać

fortjagen

wyganiać

hinaustreiben

wyganiać kogoś z domu

jdn aus dem Haus werfen [o. jagen]

Przykładowe zdania ze słowem wygnać

wygnać [lub pchnąć] kogoś na ulicę kobietę

jdn auf den Strich schicken

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Został przywołany z powrotem z wygnania przez arystokratów, którzy przedtem sami go wygnali, by pomógł im w zdławieniu buntu ludu.

pl.wikipedia.org

Został zabity przez dwóch swoich braci, których wcześniej wygnał, a którzy przybyli na jego dwór w przebraniu alchemików.

pl.wikipedia.org

Od tego czasu był jednak ściśle nadzorowany przez ojca, a najbliższych mu dworzan wygnano.

pl.wikipedia.org

W 1332 wygnano z miasta 90 członków tej sekty.

pl.wikipedia.org

Po tym wydarzeniu ojciec wygnał syna z domu.

pl.wikipedia.org

Duńczyków pokonano około 991 roku, a ich władcę wygnano.

pl.wikipedia.org

Katalończycy wygnali wkrótce szlachtę francuską z całego księstwa, grabiąc jej majątek, a żony i córki wygnanych rozdzielili pomiędzy siebie.

pl.wikipedia.org

W tym czasie muzułmańską część populacji wygnano i zastąpiono ją rodzinami przybyszy.

pl.wikipedia.org

Król uznał to za ingerencję w sprawy państwa i w 1547 wygnał dostojnika.

pl.wikipedia.org