Tłumaczenia dla hasła „zapożyczyć“ w polsko » niemiecki słowniku

zapożyczyć [zapoʒɨtʃɨtɕ]

zapożyczyć f. dk. od zapożyczać

Zobacz też zapożyczać

I . zapożyczać <‑cza; f. dk. zapożyczyć> [zapoʒɨtʃatɕ] CZ. cz. przech.

zapożyczać

entlehnen

II . zapożyczać <‑cza; f. dk. zapożyczyć> [zapoʒɨtʃatɕ] CZ. cz. zwr.

zapożyczać

sich B. verschulden

zapożyczać się u kogoś

sich B. bei jdm verschulden

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Nowożytne języki indyjskie zapożyczyły słownictwo oraz struktury gramatyczne od nieindoeuropejskich języków drawidyjskich.

pl.wikipedia.org

Staropolskie słowo manela zostało wyparte przez zaczerpniętą z któregoś z europejskich języków bransoletę, najprawdopodobniej starofrancuskiego barcel, który z kolei zapożyczył ten termin z łaciny brachiale.

pl.wikipedia.org

Wzór zapożyczono z flagi arabskiej rewolty z 1916 roku, zmieniając jedynie ułożenie kolorów.

pl.wikipedia.org

Chcieliśmy zapożyczyć elementy z czasów mojej babci – koronki, świeże kolory, wzory – i połączyć je z kreacjami z czasów mojej mamy oraz moich.

pl.wikipedia.org

Z polszczyzny wyraz ten zapożyczono do języków wschodniosłowiańskich: ros.

pl.wikipedia.org

Formę tę zapożyczył z doświadczeń stoczniowych, co przyczyniło się do wywiedzenia nazwy całego stylu.

pl.wikipedia.org

Pisarz zapożyczył od niego dla swej literackiej postaci imię oraz niektóre cechy fizyczne.

pl.wikipedia.org

Słuchając muzyka, który nie jest zwykłym naśladowcą, trudno jest oddzielić to, co wymyślił on sam, od tego, co zapożyczył od innych.

pl.wikipedia.org