Słownik ortografii niemieckiej

Definicje „wegzeigen“ w Słownik ortografii niemieckiej

der We̱g·zei·ger

das We̱g·zei·chen <-s, ->

er·ze̱i̱·gen CZ. z 'sich'

be·ze̱i̱·gen <bezeigst, bezeigte, hat bezeigt> CZ. z dop. jd bezeigt etwas veralt.

he̱r·zei·gen CZ. z dop.

ver·ze̱i̱·gen <verzeigst, verzeigte, hat verzeigt> CZ. z dop.

I . wẹg·zie·hen <ziehst weg, zog weg, hat/ist weggezogen> CZ. z dop. +haben

II . wẹg·zie·hen <ziehst weg, zog weg, hat/ist weggezogen> CZ. bez dop. +sein

wẹg·zap·pen <zappst weg, zappte weg, hat weggezappt> CZ. bez dop. jd zappt weg

a̱u̱f·zei·gen <zeigst auf, zeigte auf, hat aufgezeigt> CZ. z dop.

wẹg·züch·ten CZ. z dop.

wẹg·zau·bern CZ. z dop. pot.

zẹll·ei·gen PRZYM.

ver·ge̱i̱·gen <vergeigst, vergeigte, hat vergeigt> CZ. z dop.

Nie możesz znaleźć słowa w Słowniku ortografii niemieckiej?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский