Tłumaczenia dla hasła „disrupteur“ w angielsko » polski słowniku

disruption [dɪsˈrʌpʃən] RZ.

1. disruption (inconvenience):

disruption

niedogodność r.ż.

2. disruption bez l.mn. (disturbance):

disruption

zakłócenie r.n.

to cause disruption to sth

zakłócać [perf zakłócić] coś

disruptive [dɪsˈrʌptɪv] PRZYM.

to be disruptive in class

przeszkadzać na lekcji

disrupt [dɪsˈrʌpt] CZ. cz. przech.

1. disrupt (disturb):

disrupt

zakłócać [perf zakłócić]

2. disrupt (stop):

disrupt

przerywać [perf przerwać]

disrepair [ˌdɪsrɪˈpeəʳ, Am -ˈper] RZ. bez l.mn.

in [a state of] disrepair

w złym stanie

fall into disrepair

popadać [perf popaść] w ruinę

disrepute [ˌdɪsrɪˈpju:t] RZ. bez l.mn.

to bring sb/sth into disrepute

szargać [perf z-] czyjeś dobre imię