Tłumaczenia dla hasła „επικρίτρια“ w grecko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » grecki)

επικράτεια [ɛpiˈkratia] SUBST r.ż.

1. επικράτεια (κράτος):

επικράτεια

Staat r.m.

2. επικράτεια (έδαφος):

επικράτεια

Hoheitsgebiet r.n.

επικριτής (επικρίτρια) [ɛpikriˈtis, ɛpiˈkritria] SUBST r.m./r.ż. (r.ż.)

1. επικριτής (αυτός που κάνει κριτική):

επικριτής (επικρίτρια)

Kritiker(in) r.m. (r.ż.)

2. επικριτής (αυτός που κατηγορεί, που μέμφεται):

επικριτής (επικρίτρια)

Bemängeler(in) r.m. (r.ż.)

επικυριαρχία [ɛpiciriarˈçia] SUBST r.ż.

επικυριαρχία

Oberhoheit r.ż.

επικυριαρχία

Oberherrschaft r.ż.

επικριτικ|ός <-ή, -ό> [ɛpikritiˈkɔs] PRZYM.

επικριτικός

kritisch

επικρατ|ώ <-είς, -ησα> [ɛpikraˈtɔ] VERB cz. nieprzech.

1. επικρατώ (είμαι επικρατέστερος):

επικρατώ

vorherrschen

η γνώμη που επικρατεί

die vorherrschende Meinung

η εντύπωση που επικρατεί

der vorherrschende Eindruck

2. επικρατώ (υπάρχω):

επικρατώ

herrschen

επικρατούσε νεκρική σιγή

es herrschte tödliches Schweigen

3. επικρατώ (επιβάλλομαι):

επικρατώ

sich durchsetzen

επικροτ|ώ <-είς, -ησα, -ήθηκα, -ημένος> [ɛpikrɔˈtɔ] VERB cz. przech.

επικροτώ

begrüßen

επικουρία [ɛpikuˈria] SUBST r.ż. (ενίσχυση)

επικουρία

Verstärkung r.ż.

προς επικουρία

zur Verstärkung

επικρατ|ών <-ούσα, -ούν> [ɛpikraˈtɔn] PRZYM.

επικρατών

vorherrschend

επικράτησ|η <-εις> [ɛpiˈkratisi] SUBST r.ż.

1. επικράτηση (το να επικρατεί κάτι):

επικράτηση

Vorherrschaft r.ż.

2. επικράτηση (επιβολή):

επικράτηση

Durchsetzung r.ż.

επικρότησ|η <-εις> [ɛpiˈkrɔtisi] SUBST r.ż.

επικρότηση

Begrüßung r.ż.

επίκρισ|η <-εις> [ɛˈpikrisi] SUBST r.ż.

1. επίκριση (κριτική):

επίκριση

Kritik r.ż.

2. επίκριση (ψόγος, μομφή):

επίκριση

Tadel r.m.

όλο επικρίσεις είναι μαζί της

er hat an ihr ständig etwas auszusetzen/zu bemängeln

επ|ικρίνω <-έκρινα, -ικρήθηκα, -ικριμένος> [ɛpiˈkrinɔ] VERB cz. przech.

επικρίνω

kritisieren

επικρίνει τα πάντα

er hat an allem etwas auszusetzen

επ|ικρούω <-έκρουσα> [ɛpiˈkruɔ] VERB cz. przech. MED.

επικρούω

abklopfen, perkutieren

επικρατέστερ|ος <-η, -ο> [ɛpikraˈtɛstɛrɔs] PRZYM.

επικρατέστερος

vorherrschend

I . επικυρίαρχ|ος <-η, -ο> [ɛpiciˈriarxɔs] PRZYM.

επικυρίαρχος

oberhoheitlich

II . επικυρίαρχ|ος [ɛpiciˈriarxɔs] SUBST r.m.

επικυρίαρχος

Oberherr r.m.

επικάλιο [ɛpiˈkaliɔ] SUBST r.n.

επικάλιο

Hühneraugenpflaster r.n.