niderlandzko » niemiecki

ge·ne·gen1 <genegener, genegenst> [ɣəneɣə(n)] PRZYM.

1. genegen (bereid):

genegen
genegen

2. genegen (welwillend):

genegen
genegen
zijn verzoek vond een genegen oor
iem genegen zijn

ge·ne·gen2 CZ.

genegen volt. deelw. van nijgen

Zobacz też nijgen

nij·gen <neeg, h. genegen> [nɛiɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. nijgen (buigen):

2. nijgen (zaken):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski