niderlandzko » niemiecki

ver·krach·ter <verkrachter|s> [vərkrɑxtər] RZ. r.m.

ver·krach·ten <verkrachtte, h. verkracht> [vərkrɑxtə(n)] CZ. cz. przech.

1. verkrachten (personen):

ver·kram·pen <verkrampte, i. verkrampt> [vərkrɑmpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

kra·ter <krater|s> [kratər] RZ. r.m.

Krater r.m.

veer·krach·tig <veerkrachtige, veerkrachtiger, veerkrachtigst> [verkrɑxtəx] PRZYM.

1. veerkrachtig (met veerkracht):

2. veerkrachtig przen.:

ver·krach·ting <verkrachting|en> [vərkrɑxtɪŋ] RZ. r.ż.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski