niderlandzko » niemiecki

zui·der·ling <zuiderling|en> [zœydərlɪŋ] RZ. r.m.

1. zuiderling (bewoner van Zuid-Europa):

2. zuiderling (bewoner van Zuid-Nederland):

leer·lin·ge <leerlinge|s, leerlinge|n> [lerlɪŋə] RZ. r.ż.

leerlinge forma żeńska od leerling

Zobacz też leerling

leer·ling <leerling|en> [lerlɪŋ] RZ. r.m.

1. leerling (scholier(e)):

Schüler r.m.

2. leerling (volgeling):

Schüler r.m.

3. leerling (aspirant):

Lehrling r.m.
Auszubildende(r) r.m.

zui·de·lijk <zuidelijke, zuidelijker, zuidelijkst> [zœydələk] PRZYM.

zui·den·wind <zuidenwind|en> [zœydə(n)wɪnt] RZ. r.m.

zui·der·buur <zuider|buren> [zœydərbyr] RZ. r.m.

zuid·zij·de RZ. r.ż.

zuidzijde → zuidkant

Zobacz też zuidkant

zuid·kant [zœytkɑnt] RZ. r.m. geen l.mn.

zui·der·keer·kring [zœydərkerkrɪŋ] RZ. r.m. geen l.mn.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski