Tłumaczenia dla hasła „uten“ w niemiecko » grecki słowniku

I . üben [ˈyːbən] VERB cz. przech.

1. üben (Fähigkeiten):

üben

ασκώ

Klavier üben

ασκούμαι στο πιάνο

Kritik üben

ασκώ κριτική

Rache üben

παίρνω εκδίκηση

2. üben (Finger, Augen):

üben

γυμνάζω

mit geübtem Auge

με γυμνασμένο μάτι

II . üben [ˈyːbən] VERB cz. zwr.

üben sich üben:

sich üben

(εξ)ασκούμαι

III . üben [ˈyːbən] VERB cz. nieprzech.

üben

(εξ)ασκούμαι, κάνω εξάσκηση

auf dem Klavier üben

ασκούμαι στο πιάνο

Nute <-, -n> SUBST r.ż.

Nute

αυλάκι r.n.

I . eben [ˈeːbən] PRZYM.

1. eben (glatt):

eben

λείος

2. eben (regelmäßig):

eben

ομαλός, ίσιος

3. eben (Fläche) MAT.:

eben

επίπεδος

zu ebener Erde

στο ισόγειο

II . eben [ˈeːbən] PRZYSŁ.

1. eben (in diesem Augenblick):

eben

τώρα δα

sie kommt eben ins Zimmer

τώρα δα μπαίνει στο δωμάτιο

2. eben (vorhin):

eben

μόλις, πριν από λίγο

meine Brille war eben noch da

μόλις τώρα τα γυαλιά μου ήταν εδώ

3. eben (schnell):

eben

μια στιγμή, (για) λίγο

hilfst du mir eben mal?

με βοηθάς μια στιγμή;

4. eben (genau das):

eben

ακριβώς

das ist es ja eben!

μα ακριβώς αυτό είναι!

5. eben (Phrasen):

das ist eben so

έτσι είναι

gut, dann eben nicht

καλά, τότε λοιπόν όχι

Eden [ˈeːdən] SUBST r.n.

der Garten Eden

ο κήπος της Εδέμ

den RODZ. ZAIM. WSK. PRON_REL

1. den B. l.poj./C. l.mn. von der

2. den C. l.mn. von die

3. den C. l.mn. von das

Zobacz też der , das

I . der [deːɐ] RODZ.

1. der M. l.poj.:

der

ο

der Arme!

ο καημένος!

der Papa

ο μπαμπάς

2. der D. l.poj./l.mn. von die

II . der [deːɐ] ZAIM. WSK.

der

αυτός

der war es

αυτός ήταν

der mit dem Koffer

αυτός με τη βαλίτσα

der und arbeiten?

αυτός και να δουλέψει;

III . der [deːɐ] PRON_REL

der

που, ο οποίος

der Mensch, der das getan hat

ο άνθρωπος ο οποίος το έκανε αυτό

I . das [das] RODZ. M./B. l.poj.

das

το

II . das [das] ZAIM. WSK. M./B. l.poj.

das

αυτό το

das heißt

δηλαδή

III . das [das] PRON_REL M./B. l.poj.

das

που, το οποίο

Gen <-s, -e> [geːn] SUBST r.n. bio

Gen

γονίδιο r.n.

chimäres Gen

χιμαιρικό γονίδιο

frühes/spätes Gen

πρώιμο/όψιμο γονίδιο

gekoppeltes Gen

συνδεδεμένο γονίδιο

holandrisches Gen

ολανδρικό γονίδιο

hypostatisches Gen

υποστατικό γονίδιο

konstitutives Gen

ιδιοστατικό γονίδιο

kumulative Gene

αθροιστικά γονίδια

multiples Gen

πολλαπλό γονίδιο

mutables Gen

μεταλλάξιμο γονίδιο

überlappende Gene

επικαλυπτόμενα γονίδια

Ren <-s, -s [o. -e] > [rɛn, reːn] SUBST r.n., Rentier [ˈrɛntiːɐ] <-(e)s, -e> SUBST r.n. ZOOL.

Ren

τάρανδος r.m.

wen [veːn] ZAIM. PYT. PRON_REL

wen B. von wer

Zobacz też wer

I . wer [veːɐ] ZAIM. PYT.

wer

ποιος

wer ist das?

ποιος είναι αυτός;

wer von euch beiden war das?

ποιος από τους δυό σας ήταν;

wer da? WOJSK.

αλτ! τις ει;

II . wer [veːɐ] PRON_REL

wer

όποιος

wer etwas weiß, soll die Hand heben

όποιος ξέρει κάτι να σηκώσει το χέρι του

wer auch immer

όποιος και να 'ναι

III . wer [veːɐ] ZAIM. NIEOKR. pot.

wer

κάποιος

ist da wer?

είναι κανείς εκεί;

es hat wer geklopft

κάποιος χτύπησε την πόρτα

Yen <-(s), -(s)> [jɛn] SUBST r.m. FIN.

Yen

γιεν r.n.

Zen <-(s)> SUBST r.n. l.poj. FIL.

Zen

ζεν r.n.

amen [ˈaːmən] REL.

amen

αμήν

zu allem ja und amen sagen

συμφωνώ με τα πάντα

Amen <-s, -> SUBST r.n.

Amen

αμήν r.n.

das ist so sicher wie das Amen in der Kirche

αυτό είναι εκατό τοις εκατό σίγουρο

äsen [ˈɛːzən] VERB cz. przech.

äsen

βόσκω

Kren <-s> [kreːn] SUBST r.m.

Kren l.poj. austr. s. Meerrettich

Zobacz też Meerrettich

Meerrettich <-s, -e> SUBST r.m.

Meerrettich

κρένο r.n.

oben [ˈoːbən] PRZYSŁ.

1. oben (räumlich, hierarchisch):

oben

(ε)πάνω

nach oben

προς τα πάνω

ganz oben

πάνω πάνω

oben auf dem Schrank

πάνω στην ντουλάπα

hoch oben in den Bergen

πάνω ψηλά στα βουνά

jdn von oben bis unten ansehen

κοιτάζω κάποιον από πάνω ως κάτω

oben ohne

γυμνόστηθος

ein Befehl von oben

μια διαταγή από τους πάνω

jdn von oben herab behandeln przen.

συμπεριφέρομαι σε κάποιον αφ' υψηλού

2. oben (vorher):

oben

παραπάνω, ανωτέρω

siehe oben

βλέπε πιο πάνω!

oben genannt

προαναφερόμενος

wie oben erwähnt

όπως αναφέρθηκε πιο πάνω

Ofen <-s, Öfen> [ˈoːfən, pl: ˈøːfən] SUBST r.m.

1. Ofen (Heizofen):

Ofen

σόμπα r.ż.

Ofen

θερμάστρα r.ż.

2. Ofen (Backofen):

Ofen

φούρνος r.m.

3. Ofen (Schmelzofen):

Ofen

καμίνι r.n.

ölen [ˈøːlən] VERB cz. przech.

ölen

λαδώνω

wie ein geölter Blitz pot.

σαν αστραπή

Omen <-s, - [o. Omina] > [ˈoːmən] SUBST r.n. podn.

Omen

οιωνός r.m.

ein schlechtes Omen

ένας κακός οιωνός