niemiecko » polski

Individualịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [ɪndividu̯a​ˈlɪst] RZ. r.m.(r.ż.) a. podn. a. PHILOS

indywidualista(-tka) r.m. (r.ż.)

I . individualịstisch PRZYM. a. podn. a. PHILOS

II . individualịstisch PRZYSŁ. a. podn.

individualistisch geprägt:

Individualitä̱t <‑, ‑en> RZ. r.ż. podn.

1. Individualität bez l.mn. (Persönlichkeit):

2. Individualität (einzigartige Person):

I . individuẹll [ɪndivi​ˈdu̯ɛl] PRZYM.

1. individuell Bedürfnisse, Geschmack, Stil:

2. individuell (nicht öffentlich):

II . individuẹll [ɪndivi​ˈdu̯ɛl] PRZYSŁ.

individuell gestalten:

Individualismus <‑, bez l.mn. > [ɪndividu̯a​ˈlɪsmʊs] RZ. r.m. a. podn. a. PHILOS

Individua̱lkunde (-kundin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> RZ. r.m. (r.ż.) WIRTSCH

Individualkunde (-kundin)
klient(ka) r.m.(r.ż.) indywidualny(-a)

individualisieren* [ɪndividu̯ali​ˈziːrən] CZ. cz. przech.

Individua̱lvertrag <‑[e]s, ‑verträge> RZ. r.m. PR.

Individua̱lentscheidung <‑, ‑en> RZ. r.ż. PR.

Indivi̱duum <‑s, Individuen> [ɪndi​ˈviːduʊm, pl: ɪndi​ˈviːdu̯ən] RZ. r.n.

1. Individuum podn. (Einzelperson):

jednostka r.ż.

2. Individuum a. pej. (verdächtige Person):

indywiduum r.n. a. pej.

3. Individuum BIOL. (Pflanze, Tier):

osobnik r.m.

4. Individuum CHEM. (Teilchen):

Individua̱lanspruch <‑[e]s, ‑ansprüche> RZ. r.m. PR.

Individua̱labrede <‑, ‑n> RZ. r.ż. PR.

Individualwucher <‑s, bez l.mn. > RZ. r.m. PR.

Individua̱lschutz <‑es, bez l.mn. > RZ. r.m. PR.

Individuendichte <‑, ‑n> RZ. r.ż. BIOL.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski