Tłumaczenia dla hasła „bodźców“ w angielsko » polski słowniku

impulsation MED.

dopływ bodźców r.m.

agnosia MED.

niezdolność prawidłowego rozpoznawania bodźców r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Budowa czułków zawierających w sobie co najmniej cztery typy receptorów (mechano-, chemo-, higro- i termoreceptory) sugeruje dużą ich zdolność do wykrywania różnorodnych bodźców.

pl.wikipedia.org

Małżowina uszna (łac. auricula) – część ucha zewnętrznego odpowiedzialna za pobieranie bodźców akustycznych ze środowiska zewnętrznego.

pl.wikipedia.org

Aktywacja komórek śródbłonka następuje pod wpływem licznych bodźców, między innymi czynników zapaleniotwórczych, zmian ciśnienia krwi, spadku stężenia tlenu.

pl.wikipedia.org

Atak taki wymaga sprawnej koordynacji bodźców dopływających z wpatrzonych w zdobycz oczu, obliczenia trajektorii precyzyjnego skoku i wysunięcia języka, by pochwycić nim ofiarę.

pl.wikipedia.org

Skinner, twórca behawioryzmu, wolność zdefiniował jako możliwość osiągania pozytywnych bodźców przez dany organizm.

pl.wikipedia.org

Osoba, która w danym momencie odczuwa więcej pozytywnych niż negatywnych bodźców, jest według hedonistów automatycznie w stanie eudajmonii.

pl.wikipedia.org

Najczęściej hipnotyzerzy zaczynają od sugestii najprostszych (dotyczących uczucia senności, odprężenia), po czym stopniowo przechodzą do bardziej złożonych (odczucie sztywności ramienia), po sugestie doznawania bodźców słuchowych lub wzrokowych podobnych do halucynacji.

pl.wikipedia.org

Neuromarketing − wykorzystanie narzędzi pomiarowych stosowanych w naukowych badaniach psychofizjologicznych oraz wiedzy o zachowaniach człowieka w procesie optymalizacji bodźców marketingowych.

pl.wikipedia.org

Pod względem natężenia bodźce można zróżnicować od bodźców podprogowych do bodźców destrukcyjnych.

pl.wikipedia.org

Zwolennicy tej koncepcji nawiązywali do założeń behawiorystycznych, określających sposoby zachowania się ludzi pod wpływam oddziałujących na nich bodźców, a za podstawy polityki ekonomicznej uznawali ograniczone zdolności wytwórcze gospodarki.

pl.wikipedia.org