Tłumaczenia dla hasła „napiętnować“ w polsko » angielski słowniku

napiętnować

napiętnować f. dk. of piętnować

Zobacz też piętnować

piętnować <f. dk. na-> CZ. cz. przech.

piętnować

to stigmatize

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W szczególności napiętnowano naruszenia celibatu księży.

pl.wikipedia.org

Powstańcy nie doczekali się też pomocy z zewnątrz, a rządy większości państw europejskich, napiętnowały powstańców jako „wichrzycieli” i zdrajców.

pl.wikipedia.org

Napiętnowano „efekciarski naturalizm i publicystyczność” utworu, a także „katastrofę tragiczną z rażąco publicystycznym morałem”.

pl.wikipedia.org

Dobrowolnie każdy nieuleczalnie chory podda się sterylizacji, a który się temu oprze, tego opinia żydowska napiętnuje jako wyrzutka, który się śmiał targnąć na świętości narodowe”.

pl.wikipedia.org

Cezar w ostrych słowach napiętnował opór pompejańczyków, lecz darował im życie i puścił wolno.

pl.wikipedia.org

Surowo napiętnował stosowanie kaftanów bezpieczeństwa.

pl.wikipedia.org