Tłumaczenia dla hasła „rozbroić“ w polsko » angielski słowniku

rozbroić

rozbroić f. dk. of rozbrajać

Zobacz też rozbrajać

I . rozbrajać <f. dk. rozbroić> CZ. cz. przech.

1. rozbrajać człowieka:

rozbrajać

to disarm

2. rozbrajać minę, niewypał:

rozbrajać

to defuse

II . rozbrajać rozbrajać się CZ. cz. zwr.

rozbrajać się

to disarm

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Chłopi rozbroili je, a policjantów uwięzili, co spowodowało, że starosta zaalarmował wojewodę lwowskiego.

pl.wikipedia.org

Rozejm ten okazał się fikcją, gdyż bojówek nie rozbrojono, a sporadyczne ataki partyzanckie trwały nadal.

pl.wikipedia.org

Po przechwyceniu centrum handlowego, do akcji przystąpili saperzy, którzy rozbroili je z ładunków wybuchowych pozostawionych przez terrorystów.

pl.wikipedia.org

Oddziały wierne rządowi szybko jednak udaremniły zamach, otoczyły i rozbroiły spiskowców oraz uwolniły aresztowanych ministrów.

pl.wikipedia.org

Trzech policjantów zbliżyło się do wskazanego samochodu, żeby rozbroić urządzenie, ale nie udało im się.

pl.wikipedia.org

W 1837 roku emir uzbroił kilka tysięcy libańskich chrześcijan w celu stłumienia druzyjskiej rebelii, ale dwa lata później próbował rozbroić te oddziały.

pl.wikipedia.org