Tłumaczenia dla hasła „rozgraniczyć“ w polsko » angielski słowniku

rozgraniczyć

rozgraniczyć f. dk. of rozgraniczać

Zobacz też rozgraniczać

rozgraniczać <f. dk. rozgraniczyć> CZ. cz. przech.

1. rozgraniczać (wytyczać granicę):

rozgraniczać

to delimit

rozgraniczać

to demarcate

2. rozgraniczać (wyodrębniać):

rozgraniczać

to differentiate

rozgraniczać prawdę od fałszu

to differentiate the truth from lies

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Dylan nie zgodził się z tą interpretacją, mówiąc iż piosenka ta, to „jedyne słowa, jakie mogłem znaleźć, by rozgraniczyć życie od martwoty”.

pl.wikipedia.org

Parter rozgraniczono od wyższych kondygnacji gzymsem o prostej formie.

pl.wikipedia.org

Tory tramwajowe rozgraniczono ścianą z łukowatymi otworami.

pl.wikipedia.org

Jednak bardzo trudno jest rozgraniczyć te dwa znaczenia.

pl.wikipedia.org

Gatunki bliźniacze zostały lepiej poznane z chwilą rozwoju nauk genetycznych, ponieważ genetyka pozwala jasno rozgraniczyć gatunek według sekwencji genomu.

pl.wikipedia.org

Należy natomiast rozgraniczyć pomiędzy software-defined storage gwarantującym dowolność doboru komponentów i tym przypisanym do hardware’u.

pl.wikipedia.org

Rozgraniczyć należy również ekonometrię od ekonomii matematycznej (analiza ekonomiczna wykorzystująca matematykę).

pl.wikipedia.org

W 1904 roku ogród przy willi rozgraniczono od ulicy drewnianym parkanem.

pl.wikipedia.org

Zorganizował na nim anglosaską prowincję kościelną, rozgraniczył diecezje i wdrożył dyscyplinę zachodnią w zakresie administracji, obrzędów, kalendarza liturgicznego i studiów kościelnych.

pl.wikipedia.org

Fasadę rozgraniczono od dachu gzymsem koronującym.

pl.wikipedia.org