Tłumaczenia dla hasła „wyprosić“ w polsko » angielski słowniku

wyprosić

wyprosić f. dk. of wypraszać

Zobacz też wypraszać

wypraszać CZ. cz. przech.

1. wypraszać f. dk. wyprosić (zażądać wyjścia):

wypraszać

to throw out

wypraszać kogoś za drzwi

to show sb the door

wypraszać kogoś za drzwi

to ask sb to leave

2. wypraszać f. dk. wyprosić (uzyskać):

wypraszać coś u kogoś

to entreat sb to do sth

wypraszać coś u kogoś

to get sth from sb through one's entreaties

3. wypraszać (nie życzyć sobie):

wypraszam sobie!

I beg your pardon!

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W trakcie kampanii rosyjskiej wyprosił dowództwo nad nowo tworzonym 3. pułkiem szwoleżerów litewskich.

pl.wikipedia.org

Około godziny 5 nad ranem wyproszono ludzi, otwarto trumnę, by ją zalutować.

pl.wikipedia.org

W roku 1890 wyprosiła u rodziny zgodę na naukę w prywatnym seminarium nauczycielskim, które ukończyła w roku 1892.

pl.wikipedia.org

Uwięzionemu udaje się wyprosić, by pozostawiła mu portret ukochanej do następnej wizyty.

pl.wikipedia.org

Przedrostek er- oznacza skuteczne zakończenie danej czynności, np. zwingen = "zmuszać" : erzwingen = "wymusić (coś na kimś)", bitten = "prosić" : erbitten = "wyprosić, wybłagać".

pl.wikipedia.org

Ludwik pojechał po ukochaną i wyprosił u niej powrót na dwór.

pl.wikipedia.org

Nad ranem, gdy wyproszono wszystkich z kościoła, po raz ostatni otwarto trumnę, by rodzice mogli jeszcze raz zobaczyć zwłoki syna.

pl.wikipedia.org